تاریخچه سفر و جهانگردی در جهان

مقاله تاریخچه سفر و جهانگردی در جهان

این فایل با فرمت word و آماده پرینت می باشد

فهرست

بررسی پیشینه پژوهش :

عهد باستان :

قرون وسطی :

رنسانس :

انقلاب صنعتی :

2-1-2- تاریخچه سفر و جهانگردی در ایران :

سفر و جهانگردی در ایران باستان :

سفر وجهانگردی در دوران هخامنشی :

سفر و جهانگردی در دوره اشکانی و ساسانی :

سفر و جهانگردی در دوران اسلامی :

سفر و جهانگردی در دوران مغول :

سفر و جهانگردی در دوران صفوی :

سفر و جهانگردی پس از صفویه :

3-1-2-  بررسی دیدگاهها :

الف – دیدگاه جهانگردان پیشین :

ب – دیدگاه جهانگردان کنونی :

ج- دیدگاه کارشناسان جهانگردی در ایران :

د – دیدگاه اسلام در زمینه سفر و جهانگردی :

2-2- مفاهیم جهانگردی :

جهانگرد :

3-2- شناخت اثرات جهانگردی :

1-3-2- اثرات اقتصادی :

 جهانگردی بین المللی و موازنه پرداختها :

 جهانگردی و موازنه سرمایه ها :

 تأثیر جهانگردی بردرآمد ملی :

 تأثیر تبدیل ارز خارجی :

 تأثیر جهانگردی براشتغال :

 جهانگردی به عنوان ابزاری برای توسعه :

 2-3-2- اثرات فرهنگی و اجتماعی :

3-3-2- اثرات سیاسی :

 پیشبرد توسعه اقتصادی :

 حمایت از صنایع :

 تأمین درآمد :

 ایجاد یک محیط با ثبات اقتصادی :

 تأمین سایر هدفهای سیاسی :

4-3-2- اثرات جهانگردی بر محیط فیزیکی :

4-2- راهکارهای توسعه گردشگری :

1-4-2- مدیریت استراتژیک جهانگردی :

 

 

عهد باستان :

مردم متعلق به تمدنهای ماقبل تاریخ با این انگیزه مسافرت می کردند که بتوانند غذا به دست آورند، از خطر دوری جویند یا به مناطقی که دارای آب و هوای مساعدتری است نقل مکان کنند . با افزایش مهارت و کسب فنون ، نیاز انسان به زندگی بدوی و خانه بدوشی کاهش یافت و در دوره های بعد انسان با انگیزه تجارت و تهاتر کالا مسافرت می کرد . درحالیکه امپراتوری های عهدباستان در قاره های آفریقا ، آسیا و خاورمیانه رشد می کردند ، ساختار زیربنایی ایجاب می کرد که جاده سازی شود و راههای آبی بوجود آید و برای ساده تر شدن مسافرت وسایل نقلیه تهیه گردد . آغاز مسافرت های رسمی دولتی خود نتیجه مستقیم اقدامات حکام مناطق مختلف بود که نمایندگان خود را به مکانهای دوردست اعزام می نمودند تا جنگ های قبیله ای را اداره کنند و از شهروندان مالیات بگیرند .

تاریخچه سفر و جهانگردی در ایران :

سفر و جهانگردی در ایران باستان :

هرچند که گذشت زمان و هجوم اقوام بیگانه به ایران موجب از بین رفتن منابع غنی تمدن کهن پارسی گردیده لیکن از لابلای اوراق به جا مانده و گفته های اقوام همسایه اینطور استنباط می شود که ایرانیان مردمانی بوده اند شاد زیست، آزاده، متمدن و اهل دانش اندوزی و تبادل فرهنگی. در دوران ایران باستان اندیشه های ایرانی در سراسرگیتی پراکنده بود و این عامل خود نشانی از سیروسفر دارد . در اوستا کتاب دینی ایرانیان باستان ، ننواختن و موجبات آسایش فراهم نکردن برای مسافران جزو گناهان کبیره به شمار می آمده است . آیینها و آدابی که از ایرانیان باستان به جا مانده نیز نمایشگر آن است که این قوم مردمانی اهل سیروسفر و گشت و گذار بوده اند که آیین سیزده نوروز از آن جمله است . 

سفر وجهانگردی در دوران هخامنشی :

دانلود تحقیق در مورد سفر و جهانگردی